دلخوشی

مدلِ دلخوشیِ آدم ها با همدیگه  فرق میکنه,

مثلا دلخوشیِ مامان همیشه این بوده که بچه هاش دور و برش باشن, دورش شلوغ باشه و واسه همین همیشه تو خونه اش مثل پروانه دورمون میچرخه

دلخوشیِ بابا این بوده که پای بچه هاش بایسته! یه جوری که همیشه حس می کنیم وقتی بابا هست دیگه نگرانِ هیچ چیز و هیچ کس نباید باشیم

( همیشه آرزوم بوده که مثل بابا قوی باشم.)

دلخوشیِ مادربزرگ همیشه این بود که وقتی نوه هاش دورش جمع میشن, واسه نوه هاش حلیم بادمجون و نون چربی درست کنه و اون ها کیف کنند!

دلخوشیِ من اما از همه موندگار تره !

من همین که میدونم تو صبح ها وقتی  از خواب بیدار میشی برنامه ات چیه و رو اون مبلِ ولو میشی تا شاید یه چرت دیگه بزنی,

همین که میدونم تو لحظه ای که نارحتی ،چه حالی داری واصلا دل ودماغ نداری,

 یا مثلا وقتی میخوای تو خونه تغییر دکور بدی, چی می خوای و چی دوست داری,

یا حتا وقتی میریم مسافرت, چی دوست داری و چی خوشحالت می کنه,

همین که روزی صدبار حرفامون باهم یکی میشه,

همین ها میشن قشنگترین دلخوشی هایِ دنیایِ من,

دلخوشی هایِ ریز و درشتی که هر ثانیه حال دلمو خوش میکنه

کاش بودی و تو هم از دلخوشی هات واسم می گفتی

.

شما هم از دلخوشی هاتون بگین؟