625

یک روز می آیم تا برویم,

دور شویم‌ از این‌ شهر,

شاید جایی کمی دورتر

درختانش همه سبز,

گنجشک هایش مست و سحرخیز,

روزهایش همه بلند و تابستانی

دیگر هیچ غریبه ای نیست,

آسمانش هم همیشه نیمه ابری است!

همانجا پیمان میبندیم,

پیمانی از جنس عشق,

از جنسِ دوست داشتنِ من!

که من در عشق مغرور هستم و خودخواه!

برایم دختری خواهی آورد

شبیه به رویاهایمان

یادت که هست؟